Odporność na zginanie

Odproność na zginanie

Niezwykle ważną cechą stali zbrojeniowej jest jej zdolność do zachowania pożądanych właściwości fizycznych po zginaniu. Wykonanie zagięcia powoduje uplastycznienie stali zbrojeniowej, ocenie podlega wpływ tego uplastycznienia na pracę całego pręta. W tym celu wykonuje się dwa niżej opisane badania.

Badanie zginania z odginaniem

W celu wykonania badania zginania z odginaniem w pierwszej kolejności próbkę stalową zagina się o kąt 90°. Średnice trzpienia, na którym można wykonać zagięcia, są ściśle określone w normie i wynoszą - w zależności od średnicy badanego pręta - od 4d do 8d (gdzie d - średnica badanego pręta). W dalszej kolejności próbkę poddaje się starzeniu, czyli podgrzaniu jej do temperatury 100°C, utrzymaniu w tej temperaturze przez godzinę, a następnie ostudzeniu w warunkach naturalnych do temperatury pokojowej. W ostatniej czynności próbkę odgina się o kąt min. 20°. Jeżeli na powierzchni próbki nie wystąpią żadne uszkodzenia widoczne gołym okiem uznaje się, że przeszła ona pozytywnie badanie zginania z odginaniem.

Badanie zginania ze zrywaniem

Próba zginania ze statyczną próbą rozciągania jest wykonywana dla prętów o średnicy d≤16 mm. Polega ona na zagięciu pręta o kąt 90° (przy zachowaniu wymagań jak w próbie zginania z odginaniem), a następnie wyprostowaniu i poddaniu statycznej próbie rozciągania. Warunkiem w tym badaniu jest spełnienie przez badaną próbkę podstawowych wymaganych właściwości wytrzymałościowo-odkształceniowych: R_e, R_m/R_e, A₅ oraz A_gt.